Vanaf het begin van de Tweede Wereldoorlog werd de zee een uiterst belangrijk strijdtoneel. Groot-Brittannië was afhankelijk van de ontvangst van bevoorrading over zee en daarom was een totale blokkade van Groot-Brittannië een van de belangrijkste doelstellingen van Hitlers Duitsland. De Britse regering werd gedurende het hele conflict gedwongen een strategie van anti-onderzeebootoorlog te handhaven, terwijl de Royal Navy probeerde het maritieme verkeer van het Derde Rijk te onderbreken. Onder deze omstandigheden werd de onderzeeër een belangrijk oorlogswapen. Onder leiding van Karl D. Nitz, die later Hitler zou opvolgen als staatshoofd, kregen de Duitse U-boten het initiatief in de zeeoorlog en lanceerden vanaf het begin grootschalige aanvallen op de scheepvaart op weg naar Groot-Brittannië. Een van de grote onbeantwoorde vragen van de oorlog is wat er zou zijn gebeurd als Hitler de talrijke verzoeken van D nitz om meer onderzeeërs had ingewilligd?
